1. Śpij, skarbie
angst/smutna
Kiedy II Bitwa o Hogwart się kończy, oczekuje się łez szczęścia z upragnionego zwycięstwa. Jest jednak pewien człowiek, dla którego ta walka jest przegrana.
Nie można przecież wygrać, jeśli traci się najbliższą osobę.
2. O jeden cal
angst/smutna
Nazywam się Hermiona Granger i... przeżyłam.
Przez niecałe siedem lat uczęszczałam do Hogwartu, jednak nieuchronnie zbliżająca się wojna zniszczyła wszystko, co tylko mogła. Straciłam rówieśników, których nie tak dawno mijałam na korytarzu, zauważyłam zmieniające się charaktery pod presją wojny, miałam okazję śledzić odwagę i męstwo ludzi, po których się tego nie spodziewałam.
I zobaczyłam również jego.
Codziennie budzę się z myślą: "Ile ja zyskałam, tracąc, i ile straciłam, zyskując". Coś, co miało bić przy nim dwa razy mocniej i dwa razy szybciej, przestało w ogóle żyć. Obumarło wraz z chwilą, kiedy uświadomiłam sobie, że dotrzymał danej obietnicy.
I codziennie to boli. Wizja pracy nie cieszy, spotkanie z przyjaciółmi nie wydaje się w ogóle satysfakcjonujące, a zachodzące słońce cały czas uparcie przypomina o tym, jakie żniwo zebrała wojna.
A ja wciąż cierpię. Tak bardzo wolałabym znaleźć się w jakimś miejscu, gdzie uciekłyby wszystkie zmartwienia, troski, a ja mogłabym w końcu odpocząć od demonów przeszłości, od tego niewyobrażalnego bólu, od wspomnień.
Ale nie mogę. Po prostu nie mogę o nim zapomnieć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Bardzo dziękuję za każde wyświetlenie, za każdy komentarz, za każde dodanie do obserwowanych - dlatego prosiłabym, jeśli jesteś - zostaw po sobie ślad, aby i tutaj można było spotkać cząstkę Twojej osoby. Jeśli piszesz z anonima - podpisz się imieniem bądź nickiem. Dziękuję z całego serca. :)